درون اتاق سکوتم ، خودم را به ترتیب تنهایی ام

چیده بودم
به ترتیب دریافتهای زنانه ، به ترتیب دلتنگی دخترانه ،                                 
به ترتیب شبها.....
حضورت ، همانند بادی شلخته ، به هم ریخت آرامشم را
به هم ریخت گنجایشم را
وزان بودی و عشق ، قانع نمی شد
به هم ریختی دختری را که عاشق نمی شد   

غزل روی تنهایی آوار می شد   
و تکرار می شد                 و تکرار می شد...