سلام به همه دوستان!

بالاخره بعد ازمدتها منم وبلاگ زدم. خیلی وقت بود قصد چنین کاری روداشتم

اما فرصتش پیش نمی اومد. تا بالاخره چند شب پیش با کمک دوستام اینکاررو

به سرانجام رسوندم وامیدوارم که این شروع موفقیت آمیزی باشه برای سرفصلهای تازه.

 مطمئنا در شروع شاید اشکالاتی رو داشته باشه که امیدوارم با کمک عزیزان

رفع بشه و دوست دارم که همیشه ازنظرات زیبایتان بهره مند شوم.دوست دارم

اینجا مکانی برام فراهم بشه تا بتونم راحت حرفهای ناگفته ام روبگم.

حرفهایی که همیشه روی دل آدم سنگینی میکند....تا بعد...

تو را گم می کنم هر روز و پیدا می کنم هر شب
 بدین سان خوابها را با تو زیبا می کنم هر شب
تبی این گاه را چون کوه سنگین می کند آنگاه
چه آتشها که در این کوه برپا می کنم هر شب
 تماشایی است پیچ و تاب آتش ها .... خوشا بر من
 که پیچ و تاب آتش را تماشا می کنم هر شب
مرا یک شب تحمل کن که تا باور کنی ای دوست
 چگونه با جنون خود مدارا می کنم هر شب
چنان دستم تهی گردیده از گرمای دست تو
 که این یخ کرده را از بیکسی ها می کنم هرشب
 تمام سایه ها را می کشم بر روزن مهتاب
 حضورم را ز چشم شهر حاشا می کنم هر شب
دلم فریاد می خواهد ولی در انزوای خویش
 چه بی آزار با دیوار نجوا می کنم هر شب
کجا دنبال مفهومی برای عشق می گردی ؟
که من این واژه را تا صبح معنا می کنم هر شب