سلام!

امروز هم مثل همه روزها ویکنواخت تراز قبل گذشت.

کاش این روزها که همه می گن بوی عید میدهد بگذرد.

مثل یک چشم برهم زدن. ای کاش هیچ عیدی نبود.خیلی سخته که

در هرعیدی ازهمیشه غمگین تر باشی.واقعا سخته.اونم وقتی که مجبوری برای

خوشامد بقیه خودتو سرحال ترازهمیشه ایام نشون بدی.

کاش این ایام رومی شداززندگی آدمها حذف کرد. دورش رو قلم گرفت اما حیف... .

تو هنوزمهمون این خونه حقیرم نشدی. کاش می اومدی ....منتظرتم....!

تا تو هستی و غزل هست دلم تنها نیست
محرمی چون تو هنوزم به چنین دنیا نیست    
  از تو تا ما سخن عشق همان است که رفت
که در این وصف زبان دگری گویا نیست
 بعد تو قول و غزل هاست جهان را اما
 غزل توست که در قولی از آن ما نیست
 تو چه رازی که بهر شیوه تو را می جویم
 تازه می یابم و بازت اثری پیدا نیست
 شب که آرام تر از پلک تو را می بندم
در دلم طاقت دیدار تو تا فردا نیست
این که پیوست به هر رود که دریا باشد
 از تو گر موج نگیرد به خدا دریا نیست
 من نه آنم که به توصیف خطا بنشینم
این تو هستی که سزاوار تو باز اینها نیست

                                                                   «محمدعلی بهمنی»